Een aardbeving ontstaat kort gezegd wanneer twee platen met elkaar botsen, hierdoor ontstaan er trillingen die kunnen verschillen in sterkte van het niet voelbare tot het schudden van gebouwen, wat instorting tot gevolg kan hebben. Maar ze kunnen ook  ontstaan bij convergentie, hierbij komt één van de platen onder de andere plaat, waardoor deze tweede plaat de eerste meetrekt naar beneden en tegelijkertijd ook steeds verder indeukt. Echter gaat dit niet geleidelijk, het gebeurt in schokken. Op het moment dat de eerste plaat te ver is ingedeukt zal deze terugspringen, wat dus als een beving voelt, omdat ook dit niet geleidelijk gaat. De plaat springt als het ware in één keer terug.

Op de aarde liggen verschillende platen, deze kun je onderverdelen in continentale en oceanische platen, al deze platen (in totaal 6 grote plus heel wat kleine) kunnen met elkaar botsen, omdat ze bewegen.

 Ze kunnen :

-          Divergeren, uit elkaar bewegen.

-          Convergeren, bij het naar elkaar toe bewegen dat één plaat onder de andere duikt.

           +Subductie is hetzelfde als congergentie alleen zie je hier dat een oceanische plaat onder de continentale plaat duikt.

-          Langs elkaar bewegen.

   Een voorbeeld van subductie  :         

Zeebevingen ontstaan vooral bij subductie van platen. Dit komt doordat als er één plaat onderduikt, dat er spanning op de bovenste plaat komt te staan. Deze wordt namelijk terug geduwd en mee naar beneden genomen tegelijk, maar dit gebeurt niet geleidelijk, maar in schokken. Wat dus ook kan betekenen dat er in één schok alles weer terug kan schieten, waardoor een zeebeving ontstaat.

Een zeebeving kan door de heftige schokken Tsunami’s tot gevolg hebben, omdat het water ook beweegt bij de trillingen/schokken van de plaat.